Η πολιτισμική επιρροή από την ανομοιογενή κοινωνία της πρωτεύουσας, με τις διαφορετικές κουλτούρες, αποτυπώνεται στην πρόσφατη δουλειά μου, στην οποία θεματοποιώ πορτρέτα μεταναστών. «Αφηγούμαι» στα πρό- σωπά τους, το φόβο, την αγωνία, την ελπίδα τους.

Βλέμματα ανασφαλή αποκαλύπτουν σκέψεις, εκφράζοντας την εσω- στρέφεια τους μέσα από την τέχνη. Πορτρέτα μεταναστών, προφίλ ή τρία τέταρτα που αποπνέουν έναν ανφάς ρεαλισμό.

Γυμνά σώματα «ανωνύμων» του τρίτου κόσμου που –μέσα στη φυσι- κότητά τους– μαρτυρούν φτώχεια, χαλαρότητα και αμηχανία, χωρίς ένταση και χωρίς ντροπή. Απαλλαγμένα από ρούχα που τα πνίγουν, ενταγμένα στη φύση, αντίθετα με τον σύγχρονο δυτικό πολιτισμό. Το σώμα εμφανίζεται χα- λαρό, καθόλου προκλητικό, απελευθερωμένο από τους κανόνες που του επιβάλλονται, απόλυτα αληθινό.