Καραμαύρου Ιουλίττα Archives

Καραμαύρου Ιουλίττα

karamavrou ioulitta

Βιογραφικό

Η Ιουλίττα Καραμαύρου ζει και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών, Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών, στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας (2006-2011) και αποφοίτησε με Άριστα από το 1ο εργαστήριο με καθηγητή τον Γιάννη Ζιώγα. Στη συνέχεια, σπούδασε Φιλοσοφία στη Φιλοσοφική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης από όπου και αποφοίτησε το 2018. Έχει πάρει μέρος σε πολλές ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Συμμετείχε στον Τρίτο Πανελλήνιο Διαγωνισμό Ζωγραφικής «Λουκάς Βενετούλιας» στο Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών (2019), απ’ όπου κέρδισε μία από τις τρεις καλλιτεχνικές διακρίσεις. Το 2009 συμμετείχε στην ανακατασκευή του «Χάρτη της Μάνταμπα» ( βυζαντινό ψηφιδωτό) στη Μονή του Αγίου Γερασίμου του Ιορδανίτου στην Παλαιστίνη. Τον τελευταίο χρόνο συνεργάζεται με τη γκαλερί σύγχρονης τέχνης Braggart με την οποία συμμετείχε στην Art Thessaloniki International Fair (2022), καθώς και στις ομαδικές εκθέσεις «Αποθήκες Μνήμης» Braggart Gallery Πάρκο Καινοτομίας Joist, Λάρισα, 2022 και «Η ποιητική του χώρου» Braggart Gallery, Μύλος του Παππά, Λάρισα, 2022

Ατομικές Εκθέσεις

I think that it was a trauma/ Πιστεύω ότι ήταν ένα τραύμα, Braggart Gallery, Δίδυμο Οθωμανικό Λουτρό Τρικάλων, 2023

Biography

Ιoulitta Karamavrou lives in Thessaloniki. She studied Fine and Applied Arts in the University of Western Macedonia (2006-2011), where she graduated with Distinction from the workshop of Yiannis Ziogas. Moreover, she holds a Bachelor in Philosophy from the Aristotle University of Thessaloniki. Since 2011 she works as an art teacher with children and people with autism. She has participated in several group exhibitions in Greece and abroad. One of her most significant participations was in the 3rd Panhellenic Art Competition “Loukas Benetoulias” (2019), in Telloglion Foundation of Arts, where she received one of the three Art Awards. Furthermore, in 2009 she participated in the creation of the map of Madabas (a byzantine mosaic) in St. Gerasimos of Palestine. ” The poetics of space”, Braggart Gallery, Pappas Mill, 2022, “Memory Warehouses” Braggart Gallery, joist Innovation Park Larissa, 2022, Art Thessaloniki International Fair, Braggart Gallery, 2022,

Solo Exhibition

I think that it was a trauma, Braggart Gallery, Twin Ottoman Bathhouse, Trikala/Museum Tsitsani, 2023

Εικαστική ιδέα

Οι ιδέες που επεξεργάζομαι στη ζωγραφική μου είναι απόρροια της αναζήτησης ψυχικών τοπίων και καταστάσεων που διέπουν τον εαυτό, ως αντικείμενο εποπτείας. Με ενδιαφέρει το τρίπτυχο εαυτός, κόσμος και φύση και πώς αυτές οι διαστάσεις συναντώνται και τι είδους διάλογο αναπτύσσουν. Συγκεκριμένα, στην τελευταία σειρά έργων μου μελετώ την μονοχρωμία και την απλότητα μερών του σώματος σε συνδυασμό με την ποικιλόχρωμη «φλυαρία» του υλικού τεχνητού κόσμου και τον εικαστικό «διάλογο» που αναπτύσσουν μεταξύ τους. Επεξεργάζομαι ιδέες που έχουν να κάνουν με τη συνάντηση του εαυτού με τα πράγματα και τις πιθανές αλλοιώσεις που επίκεινται να συμβούν ως απόρροια αυτής. Οι αλλοιώσεις αυτές είναι προϊόντα μιας γενικευμένης απάθειας και υποταγής σε δυνάμεις έξω από τον εαυτό, σε κάθε είδους εξουσίες και καθορισμούς της μοίρας. Το άτομο υποχρεώνεται να παίξει ρόλους που δεν γνωρίζει, καθώς αγνοεί τους νόμους που το κρίνουν, η σχέση με τον εαυτό του και τα πράγματα το υπερβαίνουν. Ο εαυτός είναι έρμαιο των διαθέσεων και της πλάνης του. Τα υλικά που χρησιμοποιώ κυρίως στη ζωγραφική μου είναι μελάνι, μολύβι και ακρυλικά χρώματα.

Ατομική Έκθεση

Πιστεύω ότι ήταν ένα τραύμα/ I think that it was a trauma

Ιουλίττα Καραμαύρου

Σε αυτήν τη σειρά έργων η Ιουλίττα Καραμαύρου προσπαθεί να αναπαραστήσει το ενδιαφέρον της για έννοιες που αφορούν τον εαυτό ως αυτοσυνειδησία και τη συνάντηση του εαυτού με τα πράγματα και τους άλλους. Συγκεκριμένα, την απασχολούν πιθανές αφηγήσεις εικόνων που μπορεί να προκύψουν ως απόρροια αναζήτησης ψυχικών τοπίων και καταστάσεων που διέπουν τον εαυτό σε σχέση με το ψυχικό τραύμα. Κάθε εικόνα είναι μια ψυχική κατάσταση. Της αρέσει να αναπαριστά τον εαυτό σαν ένα πλάσμα που παίρνει διάφορες μορφές, άλλοτε τη μορφή σκύλου ή άλλου ζώου, άλλοτε τη μορφή άφυλου σώματος και άλλοτε τη μορφή ενός ανθρώπινου μέλους ή μέρους του σώματος που προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα σε οριακές και αντίρροπες δυνάμεις. Αναπαριστώντας αυτές τις εικόνες δεν αναφέρεται σε μια συγκεκριμένη χρονική περίοδο αλλά σε διάφορα θραύσματα στιγμών και αναμνήσεων.

Η σειρά έργων σχετίζεται με το χώρο στον οποίο εκτίθεται, δηλαδή το χώρο του Δίδυμου Οθωμανικού Λουτρού. Κατά τη διάρκεια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ο χώρος αυτός αποτελούσε μέρος όπου οι κάτοικοι το επισκέπτονταν για να πλύνουν το σώμα τους. Το νερό συμβολίζει το καθαρτήριο νίψιμο και συνδέθηκε με θεραπευτικές ιδιότητες, την θεραπεία των σωμάτων. Μέσω της δημιουργίας αυτών των έργων η Καραμαύρου προσπαθεί να θεραπεύσει κομμάτια του εαυτού της.

Art Thessaloniki International Fair

Η Ιουλίττα Καραμαύρου χρησιμοποιεί μαύρο μελάνι και στυλό—ένα μέσο λιτό, αυστηρό, σχεδόν τελετουργικό. Την ελκύει ο χώρος εκείνος που σχετίζεται με το ανοίκειο: εκείνες οι λεπτές, αδιόρατες ζώνες όπου το γνώριμο μεταμορφώνεται σε κάτι αλλόκοτο και τελικά ξένο και η οικειότητα αποκαλύπτει το τραύμα της.

Την απασχολεί το σώμα ως φορέας μνήμης, ενστίκτου και μεταμόρφωσης. Συχνά εμφανίζονται μορφές ζώων, όπως σκύλων και πουλιών—όχι ως ρεαλιστικά ζώα, αλλά ως σύμβολα. Είναι φύλακες, σκιές, προαισθήσεις, πνευματικοί επισκέπτες. Το ανθρώπινο και το ζωικό συγχωνεύονται, φτιάχνοντας μορφές και σχήματα που κουβαλούν το βάρος του φόβου, της λαχτάρας και της εγκατάλειψης. Η έμπνευσή της αντλείται από παγανιστικές και ονειρικές εικόνες και το παράδοξο της καθημερινής ύπαρξης. Επιθυμεί τα έργα της να λειτουργούν σαν καθρέφτες μιας εσωτερικής πραγματικότητας—να μην καθησυχάζουν, αλλά να ψιθυρίζουν κάτι σκοτεινό, κάτι βαθιά αληθινό, που ίσως έχουμε ξεχάσει να βλέπουμε.

Η Ιουλίττα Καραμαύρου σπούδασε στο Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών, στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας και αποφοίτησε με Άριστα από το 1ο Εργαστήριο ζωγραφικής με καθηγητή τον Γιάννη Ζιώγα. Στη συνέχεια, σπούδασε Φιλοσοφία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Έχει πάρει μέρος σε πολλές ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Ζει και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη.

Τα έργα που εκτίθενται είναι μέρος της ατομικής της έκθεσης “I think that it was a trauma”, Braggart gallery, Δίδυμο Οθωμανικό Λουτρό, Τρίκαλα

Artist's Statement

The ideas that I process in my painting are the result of the investigation of innermost feelings, memories and mental state that govern the self, as an observed object. I am interested in the triptych self, nature, material world and how they interact each other. Particularly, in my last series of artworks I explore the simplicity of several monochrome human parts in conjunction with the multicolored artificial material world and the visual interaction that is being developed between them. The result of this encounter indicates possible self distortions which are the product of a general apathy and submission in external unknown forces, in every kind of authority and determination of fate. Someone is obliged to play several roles that he/she is unaware of because he/she does not know the law that they are subject to. Τhe relation that a person has with himself/herself and with the surrounding world is beyond him/her. The self is adrift by its disposition and its fallacies. In my painting I mostly use ink, pencil and acrylics.

Solo Exhibition

“I think that it was a trauma”

In this series of artworks Ioulitta Karamavrou is trying to depict her interest about notions, which are related to the self, as far as it concerns the self-awareness and the encounter between the self and the things or the others. Specifically, she is interested in possible stories of images as a result of investigation of innermost feelings, memories and mental state that govern the self related to trauma. Every single image is a mental state. In her artworks she is trying to depict the self as a creature with several images, like a dog or other animals, like a sexless body or like a human part which tries to balance between counterbalancing forces. By depicting these images she does not refer to a specific time period but to several moment fragments.

This series of artworks is related to the place where it is displayed which is the Double Ottoman Βathhouse. This place in Ottoman Empire was used for healing the body through washing methods and now in some way she tries to heal parts of her self by depicting all these images according to her personal memories and stories.